غنیمتی است بزرگ، اگر بفهیم کِه ایم و چه کارهایی در قبال جامعه انجام داده ایم و چه نقشی را ایفا کرده ایم. تا حالا همه می دانستند، حالا هم همه می دانند که ما چطور توی نقشه ی این کره ی خاکی بزرگ مثل نگینی به انگشتری این مرز و بوم درخشیده و می درخشیم. این جملات را نوشتم تا برسیم به اصل مطلب، اصل لاینفک وجود ما مرودشت!!

بله دوستان این شهر توانمند و گوهر گرانبهای این کشور، امروز به جایی رسیده که جوان های باغیرت و مردم با همتش پله های ترقی را مانند نسل های پیشین خود پشت سر می گذارند. مثل ورزشکاران، فرهنگی ها، اصحاب علم و تخصص، کشاورزها، کارگران، بانوان و باقی اقشاری که اسم برده نشد.

امروز شهر خوب ما، در موقعیتی است که از تمام دنیا برای شناختن فرهنگ اصیل ایرانی به آن سفر می کنند. به تخت جشمید، به نقش رستم و به شهر استخر و... می روند. آن جا را می بینند و ما را خوب می شناسند و می فهمند از چه نسل توانمندی هستیم و وقتی برمی گردند خیلی هایشان یواشکی و خیلی ها باصدا می گویند: ای واللّه!

اگر به 45 سال پیش برگردیم می بینیم که اولین  پتروشیمی خاورمیانه را در شهر ما ساختند، در حالی که منطقه پُر است از منابع نفتی عظیم کشورها و کشورهای عربی و... اما به خاطر وجود پتانسیل لازم، این کار برای اولین بار در مرودشت شکل گرفت، در حالی که اگر از تهران و اصفهان و سایر شهرهای بزرگ ایران بگذریم، حتی شهری مثل دبی که امروز مرکز اقتصادی دنیاست، آن موقع صاحب چنین امتیازی نبود و اینگونه صنعت هم به جمع توانمندی های بی شمار مردم این شهر اضافه شد.

از کشاورزی هم صحبت کردن ندارد! مرتبه اول کشور در تولید گندم و تولید کننده عمده برنج هستیم که کشاورزانی با همت دست خود، حلال مشکلات و کمبودهای بسیاری در این کشور بوده اند، نشان به آن نشان که مرودشت را شهر خوشه های طلائی نامیده اند.

چه باید کرد؟!

با کمی تأمل در متن فوق می بینیم که همگی به این مسائل اعتراف داریم و این ها را کم وزیاد می دانیم، اما هدف از گفتن این حرف ها این بود که درقبال چیزهایی که ارائه کردیم، چه خواستیم. به نظر من تنها کاری که صورت گرفت، گفتن تکرار مسائل فوق و صرف فعل نخواستن!

بله دوستان ما تا کنون آن جور که باید و شاید، حق خود را نگرفته ایم، یعنی نخواستیم که بگیریم. اما حالا وقت آن شده که با ارائه ی یک برنامه ی بزرگ اجتماعی، فرصت را برای احقاق حق خود پیدا کنیم و بتوانیم از چهره های نمونه در گرایش ها و رشته های مختلف علمی، ورزشی، فرهنگی کارگری صنعتی اصناف و اتحادیه ها، تقدیر و با اجرای برنامه هایی مثل اردوهای همگانی، فراخوان عمومی برای پاکسازی شهر، ایجاد تریبون های آزاد، برگزاری همایش ها و سمینارها و برنامه هایی دیگر از این قبیل، به فرهنگ کهن و با ریشه ی خود خدمت کرده و موج انگیزه و نشاط را در سطح اجتماع شهرمان باور کنیم.

بر همین اساس از طرف بنده پیشنهاد شد که روزی را به عنوان روز مرودشت در تقویم سالانه مشخص کنیم تا بتوانیم برنامه های ذکر شده وبرنامه هایی دیگر را که شما به ما پیشنهاد خواهید داد به صورت کاملاً منسجم و هماهنگ در آن روز انجام دهیم.

البته قبل از این که به صورت رسمی این طرح را ارائه دهم، با حضور در اجتماعات مختلف، نظر مردم را جویا شدم که خوشبختانه با استقبال عمومی و مثبت مردم مواجه شدم و حالا هم که رسماً این طرح را به فرمانداری اعلام کردم با نظر مساعد مسئولان شهر، قرار است برای بررسی به هیأت دولت جمهوری اسلامی ارسال شود. لذا در این رابطه نیازمند پیشنهادات عمومی از طرف مردم بزرگوار هستیم که می توانید با مراجعه به سایتwww.marvdashtonline.ir و همچنین روابط عمومی هفته نامه تخت جمشید، ما را از نظریات خود مطلع سازید.

منتظر شما هستیم